Yerba Mate vs Matcha!

Matcha pochodzi z zacienionych plantacji, osłanianych bambusowymi konstrukcjami. Dzięki temu w listkach wytwarza się więcej aminokwasów, a napar z nich uzyskany – jest bardziej aromatyczny i słodszy. Do zmielenia używa się tylko najmłodszych, miękkich listków. Najlepszej jakości matcha przeznaczona jest do ceremonii herbacianej, którą w Japonii nazywa się chanoyu - „woda na herbatę, „wrzątek na herbatę”. Ów rytuał przygotowuje mistrz (cha-jin, człowiek herbaty), a przyświecające przy piciu i przygotowaniu naparu wartości to: wa, kei, sei, jaku – harmonia, szacunek, czystość, spokój.

Cały proces jest dość długi i wymaga np. obmycia rąk uczestników w źródle w ogrodzie herbacianym, a wszystko wykonywane jest w ciszy i odosobnieniu. W prostym, minimalistycznym pomieszczaniu (chashitsu, pawilon herbaciany) mistrz za pomocą bambusowego pędzla rozprowadza i pieni sproszkowaną herbatę. Ceremonia przeprowadzona w duchu zen, łączy w sobie piękno z codziennością, filozofię zarówno w odniesieniu do świata, jak i do samego aktu picia herbaty, a całość przepasana nicią harmonii wynikającej ze skupienia umysłu na chwili obecnej i nierozpraszania go zbędnymi faktami, zaburzającymi swobodny przepływ prostoty i ciszy.

Herbata sproszkowana Matcha zawiera w sobie całą gamę zdrowotnych wartości, co sprzyja traktowaniu jej jako najbardziej wykwintnego naparu w krajach Azji. W proszku, który jest wypijany (a nie parzony, jak w przypadku większości herbat) pełno jest oczyszczającego chlorofilu, rozluźniającej l-teaniny i polifenoli oraz oczywiście teiny, która wpływa na energetyzujące działanie Matchy. To niezwykłe połączenie daje efekt pobudzenia pełnego koncentracji, relaksu i swobody w wyrażaniu myśli.

Tymczasem Yerba Mate... także słynie z dużej zawartości kofeiny (mateiny), potencjału energetycznego oraz rytualnego parzenia. Oczywiście ów rytuał trochę różni się w zależności od kraju (Paragwaj, Argentyna, Urugwaj, Brazylia), rodzaju suszu i samej kultury z jakiej wywodzi się Yerba Mate: kultury indiańskiej, gdzie cebar, ceremonia picia mate, związana jest z cementowaniem więzi międzyludzkich, ze społeczną tradycją podtrzymującą najdawniejsze wartości. W przeciwieństwie do chanoyu, yerbowy rytuał jest bardziej energiczny, rozgadany i otwarty, a sama Yerba Mate to jakby łącznik pomiędzy ideami w ludzkich głowach. Mistrzem ceremonii jest cebador, gospodarz, matero pełne suszu krąży po okręgu wśród gości.

Wśród yerb także znajdziemy sproszkowane wersje, podobne do Matchy - takie które mają najwięcej wartości odżywczych (przeciwutleniacze, polifenole, witaminy, minerały), jak i mateiny – ponieważ poprzez dokładne zmielenie listków otrzymujemy wydajny proszek yerbowy. Taki właśnie pija się w Południowej Brazylii i nazywa się go chimarrao. Tego typu yerba mate posiada intensywny, trawiasty smak dżungli o niezaprzeczalnej mocy energetycznej.

Dość niedawno powstał produkt na wzór Matchy i Yerba Mate – ceremonialna yerba zwana Kõ'gõi. Jest produkowana z dbałością o jakość i szczegóły mielenia, zgodne z japońską tradycją uważności i mistrzostwa w sztuce herbacianej na każdym etapie produkcji. Otrzymujemy w ten sposób Yerba Mate w intensywnie aromatycznym, ciemnozielonym proszku, który możemy popijać na wzór Matchy, w stylu bardziej herbacianym niż yerbowym. Zyskujemy tym samym dobrą jakość yerby (do Kõ'gõi przeznaczone są krzewy z zacienionych upraw), która według badań posiada więcej przeciwutleniaczy i polifenoli niż zielona herbata, dodatkowo zawiera się w niej teofilina i teobromina. Natomiast Matcha przoduje w zawartości katechin oraz l-teaniny.1

Większość związków czynnych zawartych w obydwu roślinach ma działanie oczyszczające organizm (moczopędne) z toksyn, metali ciężkich, neutralizujące wolne rodniki opóźniając procesy starzenia i pozytywnie wpływając na układy oddechowy, krążeniowy, pokarmowy oraz nerwowy. Matcha będzie trochę bardziej pomagała w ogólnej relaksacji, zaś Yerba Mate na otwartość w komunikacji.

Dwa rytuały: wokół sproszkowanej Camelli Sinensis i sproszkowanego Ostrokrzewu Paragwajskiego różnią się zatem: sposobem pozyskiwania i przetwarzania suszu – Matcha charakteryzuje się dbałością o szczegóły już od początku procesu, tradycyjna Yerba Mate (także chimarrao) niekoniecznie, gdyż tu liczy się dość mocno ilość, z tego schematu wymyka się jednak Mate Green Matcha oraz organiczne, selekcjonowane Yerba Mate.

Przede wszystkim jednak dwa rytuały różnią się tradycją, która sobą kultywują. W przypadku Matchy jest to oddanie się filozofii zen, odejście od blichtru świata na rzecz afirmacji każdego aktu codziennego. Zaś w ceremonii chimarrao istotne jest podtrzymanie kultury mate, pitej w kręgu wśród przyjaciół, społeczności, plemienia; rodzącej ufność wobec ludzi i łatwość w komunikacji.

Obydwa napary dodają siły, odsuwają na bok instynkty dotyczące przetrwania i konsumpcji, a wprowadzają w stan kreacji, wewnętrznego spokoju (w przypadku yerby dotyczy to bycia w kręgu, wśród ludzi) i twórczego stanu umysłu – niezależnie czy zderzymy go z innymi, czy też rozwiniemy w takt własnej pasji. Każdy z tych rytuałów wymaga poświęcenia uwagi na bycie tu i teraz oraz rozkoszowanie się nie tylko smakiem, ale też aktem popijania naparu. Dodatkowo jednak sama jakość takiego zielonego proszku jest bardzo istotna, aby odczuć jego faktyczne działanie i łatwiej skomunikować się z siłą drzemiącą w roślinie.

[ Uwaga! Kopiowanie i powielanie tekstów oraz zdjęć surowo zabronione.]