SZAŁWIA LEKARSKA

(Salvia officinalis L.)

Szałwia lekarska z rodziny Wargowych (Labiatae) jest we wszystkich ważniejszych farmakopeach.
Roślina występuje w stanie naturalnym w krajach strefy śródziemnomorskiej. W Polsce znana i uprawiana od kilku wieków. Do celów leczniczych zbiera się liście (Folium Salviae) przed kwitnieniem (w maju). Można ją uprawiać w ogródku przydomowym do celów kulinarnych i leczniczych - jako przyprawę ułatwiającą trawienie i kosmetycznych – np. jako środek odkażający skórę.
W lecznictwie ludowym szałwię stosuje się przede wszystkim jako środek na ból gardła, ból zębów, zapalenie dziąseł (odwary do płukania jamy ustnej).
Dawniej wierzono, że szałwia palona w ognisku sobótkowym odpędza czarownicę i czary. A poświęconą w dniu Matki Bożej Zielnej szałwię chowano za strzechy by chroniła domostwo od złego.
Więcej informacji w LEKSYKONIE

Sposób użycia:
Napar szałwiowy: 1-2 łyżki ziela lub liścia na szklankę wrzącej wody, przykryć, pozostawić na 20 minut, przecedzić. Pić 2 razy dziennie po 1 szklance w przypadku nadmiernej potliwości; 4 razy dziennie po 100 ml przy nieżycie przewodu pokarmowego i górnych dróg oddechowych.

Numer partii/ Najlepiej spożyć przed - znajdują się na opakowaniu produktu.
Przechowywać w temperaturze pokojowej, w szczelnym opakowaniu, w miejscu niedostępnym dla małych dzieci.