KOZŁEK LEKARSKI (Valeriana officinalis L.)
Jest obok melisy najpopularniejszym ziołem uspokajającym, ale uspokajająco i nasennie działa surowiec dobrej jakości i wyłącznie w dużych dawkach .
Roślina ta bywa często wymieniana w źródłach średniowiecznych pod nazwami kozieł, kozłek i waldrian. Nazwa powstała z powodu woni korzenia, który czuć kozłem.
Do celów farmaceutycznych kłącze i korzenie kozłka (Radix Valerianae), zbiera się jesienią lub wiosną, suszy w suszarniach w temperaturze do 35 stopni Celsjusza. Tylko wtedy surowiec zachowa związki czynne.
Korzeń kozłka jest składnikiem wielu preparatów leczniczych dostępnych na rynku (np. Herbapol).
Sposób użycia:
Według Henryka Różańskiego, najefektywniej działa nalewka eterowo-etanolowa z kłączy kozłka, dawniej będąca w oficjalnym użyciu.
Nalewkę kozłkową zaleca się przyjmować doustnie w dawce 10-15 ml w 100 ml wody.
Sproszkowane kłącza kozłka zalecano w dawce 0,5-1 g 3-5 razy dziennie. Skuteczne są dawki 5-6 g sproszkowanego kłącza 1-2 razy dziennie.
Napar: 1 łyżkę rozdrobnionego surowca z 1,5 szklanki wrzątku, odstawić pod przykryciem na 30 min. Po przecedzeniu pić 1/3 szklanki 2-3 razy dziennie po jedzeniu, jako środek delikatnie uspokajający i rozkurczowy.
Więcej informacji w LEKSYKONIE
Nr partii i termin minimalnej trwałości znajdują się na opakowaniu.
[ Uwaga! Kopiowanie i powielanie tekstów oraz zdjęć surowo zabronione. ]
