Dzika Róża (Rosa Canina L.)
Owoc dzikiej róży (Fructus Rosae) – pochodzi z dzikiej róży – Rosa canina Linne, z rodziny różowatych – Rosaceae.
Do składników czynnych owoców róży należą: witamina C (kwas askorbinowy), kwas jabłkowy, kwas bursztynowy, kwas cytrynowy, karotenoidyl, fitosterole, galaktolipidy, nienasycone kwasy tłuszczowe w nasionach owoców, pektyny, garbniki, inozytol, olejek eteryczny, wanilina, saponiny. *
Do składników czynnych owoców róży należą: witamina C (kwas askorbinowy), kwas jabłkowy, kwas bursztynowy, kwas cytrynowy, karotenoidyl, fitosterole, galaktolipidy, nienasycone kwasy tłuszczowe w nasionach owoców, pektyny, garbniki, inozytol, olejek eteryczny, wanilina, saponiny. *
W dawnych wierzeniach dziką różę poświęconą w Boże Ciało wieszano w wianku na zewnętrznej ścianie domu, miała wtedy moc ochronną przed piorunami, burzami, gradobiciem. Okadzano też ziołem bydło, żeby dobrze się chowało. **
Św. Hildegarda z Bingen (1098-1179) w swojej Phisica pisała o naturze tego krzewu: ’Dzika róża jest bardzo gorąca i oznacza przychylność.’
Zalecała na dolegliwości płuc często pić napój z ugotowanej dzikiej róży z listkami z dodatkiem miodu, który ‘usunie zgniliznę z jego płuc, oczyści je i wyleczy. Bowiem dobre ciepło różanego soku, zmieszane ze świeżym ciepłem miodu, który nie był jeszcze gotowany, usuwa zepsute i zgniłe soki, które przynoszą szkodę płucom’.
Na chory żołądek zalecała jeść gotowane owoce dzikiej róży: ‘Oczyszczą mu one żołądek i usuną z niego śluz’. Jednak dla człowieka osłabionego lepsze niż gotowane, będą owoce surowe starte na papkę i spożywane z umiarem.***
Działanie: wzmacniające, dostarcza niezbędne witaminy, moczopędne, żółciopędne, ściągające Wskazania: przeziębienie, choroby grypopodobne, choroby przebiegające z gorączką, rekonwalescencja po ciężkich chorobach i zabiegach chirurgicznych, po radioterapii i chemioterapii, niedobór witamin, kruchość naczyń włosowatych, nawracające infekcje górnych dróg oddechowych, nieżyty układu pokarmowego, choroba wrzodowa żołądka, choroby trzustki, wątroby, pęcherzyka żółciowego, skąpomocz i obrzęki, łagodne stany zapalne nerek i dróg moczowych, niewydolność nerek, reumatoidalne zapalenie stawów, laktacja ***
Sposób użycia: 1 łyż. rozdrobnionego surowca na szklankę wrzątku, pić napar 3 razy dziennie, lub zażywać proszek z miodem. Można stosować u dzieci.***
Suszony owoc róży wykorzystywany jest głównie do produkcji soków, nalewek i syropów. Świetnie się sprawdza w mieszankach z klasyczną herbatą, z yerba mate i herbatkach owocowych. Stosuje się go również do aromatyzowania słodyczy, napojów, ciast itp. Można ją zaparzać samodzielnie - daje napar o pięknym zapachu.
UWAGA ! Dzika róża jest cennym źródłem witaminy C i galaktolipidów! Jeśli chcemy wykorzystać te aktywne związki - ukryte w roślinie - musimy pamiętać o tym, by działać w zakresie temperatur do 40 stopni C, gdyż powyżej tej temperatury tracimy wiele z tego bogactwa!
* Henryk Różański, http://rozanski.li/2215/owoc-dzikiej-rzy-fructus-rosae/
** Monika Kujawska, Łukasz Łuczaj, Joanna Sosnowska, Piotr Klepacki, Rośliny w wierzeniach i zwyczajach ludowych, Słownik Adama Fishera, Wrocław 2016.
*** Ilona Kaczmarczyk Sedlak, Zbigniew Skotnicki, Leksykon naturalnych surowców leczniczych, Kraków 2018.
Zalecała na dolegliwości płuc często pić napój z ugotowanej dzikiej róży z listkami z dodatkiem miodu, który ‘usunie zgniliznę z jego płuc, oczyści je i wyleczy. Bowiem dobre ciepło różanego soku, zmieszane ze świeżym ciepłem miodu, który nie był jeszcze gotowany, usuwa zepsute i zgniłe soki, które przynoszą szkodę płucom’.
Na chory żołądek zalecała jeść gotowane owoce dzikiej róży: ‘Oczyszczą mu one żołądek i usuną z niego śluz’. Jednak dla człowieka osłabionego lepsze niż gotowane, będą owoce surowe starte na papkę i spożywane z umiarem.***
Działanie: wzmacniające, dostarcza niezbędne witaminy, moczopędne, żółciopędne, ściągające Wskazania: przeziębienie, choroby grypopodobne, choroby przebiegające z gorączką, rekonwalescencja po ciężkich chorobach i zabiegach chirurgicznych, po radioterapii i chemioterapii, niedobór witamin, kruchość naczyń włosowatych, nawracające infekcje górnych dróg oddechowych, nieżyty układu pokarmowego, choroba wrzodowa żołądka, choroby trzustki, wątroby, pęcherzyka żółciowego, skąpomocz i obrzęki, łagodne stany zapalne nerek i dróg moczowych, niewydolność nerek, reumatoidalne zapalenie stawów, laktacja ***
Sposób użycia: 1 łyż. rozdrobnionego surowca na szklankę wrzątku, pić napar 3 razy dziennie, lub zażywać proszek z miodem. Można stosować u dzieci.***
Suszony owoc róży wykorzystywany jest głównie do produkcji soków, nalewek i syropów. Świetnie się sprawdza w mieszankach z klasyczną herbatą, z yerba mate i herbatkach owocowych. Stosuje się go również do aromatyzowania słodyczy, napojów, ciast itp. Można ją zaparzać samodzielnie - daje napar o pięknym zapachu.
UWAGA ! Dzika róża jest cennym źródłem witaminy C i galaktolipidów! Jeśli chcemy wykorzystać te aktywne związki - ukryte w roślinie - musimy pamiętać o tym, by działać w zakresie temperatur do 40 stopni C, gdyż powyżej tej temperatury tracimy wiele z tego bogactwa!
* Henryk Różański, http://rozanski.li/2215/owoc-dzikiej-rzy-fructus-rosae/
** Monika Kujawska, Łukasz Łuczaj, Joanna Sosnowska, Piotr Klepacki, Rośliny w wierzeniach i zwyczajach ludowych, Słownik Adama Fishera, Wrocław 2016.
*** Ilona Kaczmarczyk Sedlak, Zbigniew Skotnicki, Leksykon naturalnych surowców leczniczych, Kraków 2018.