Śliwa tarnina
(Prunus spinosa L.)
Jest pospolitym krzewem, dorastającym do 4 m wysokości, występującym w Polsce na niżu i niższych położeniach górskich. Tarnina należy do rodziny Różowatych (Rosaceae). Kwitnie w kwietniu i maju jeszcze przed rozwinięciem się liści. Surowcem zielarskim jest kwiat i owoc tarniny.
Ludowe nazwy tarniny to tarnina, tarka, cierń. W lecznictwie ludowym kwiaty tarniny stosowano na wyregulowanie żołądka, a także w razie rozwolnienia. Odwar z drzewa tarniny stosowano do kąpieli przy reumatyzmie, a odwar kwiatu w mleku pomagał na kaszel. Św. Hildegarda z Bingen (1098-1179) w swojej Phisica opisała dobrze działanie tarniny na konkretnych schorzeniach.
Odwar: 2 łyżki owoców zalać 1 szkl. wody; gotować 5 minut; odstawić na 15 minut; przecedzić. Pić 3-4 razy dz. po 100 ml.
Numer partii/ Najlepiej spożyć przed - znajdują się na opakowaniu produktu.
Przechowywać w temp. pokojowej w suchym miejscu, niedostępnym dla małych dzieci.
[ Uwaga! Kopiowanie i powielanie tekstów oraz zdjęć surowo zabronione. ]
