SKRZYP POLNY
(Equisetum arvense L.)
Jest roślina wieloletnia z rodziny skrzypowatych (Equisetaceae), wytwarzająca podziemne kłącza. Rośliny wyglądają jak malutkie choinki, wysokie do 40 cm, przy zgniataniu skrzypią. Występuje powszechnie w strefie umiarkowanej i podzwrotnikowej na całym świecie. Znanych jest 50 gatunków skrzypu, ale za leczniczy uważa się tylko skrzyp polny. Właściwości lecznicze skrzypu znane są od starożytności. W lecznictwie ludowym był stosowany przeciw krwotokom wewnętrznym, w chorobach układu moczowego, na gojenie ran i wypadanie włosów. Skrzyp jest jedną z najczęściej używanych roślin leczniczych na terenie Polski.
W latach nieurodzaju 1865-95 prosty lud jadał skrzyp.
W wierzeniach ludowych występuje obok kwiatu paproci, których to ziół dziewczęta szukają w wigilię Św. Jana o północy.
Sposób użycia :
Aby ściana komórkowa ziela skrzypu zmiękła i rozpadła się, uwalniając z wnętrza składniki aktywne, surowiec wymaga gotowania. Do odwaru przechodzą również sole mineralne i przyswajalna krzemionka. Najlepiej gotować 15 minut, po czym odstawić na 30 minut, przecedzić i pić po 100 ml 4 razy dziennie. Odwar sporządzać z 1 łyżki ziela na szklankę wody.
Numer partii/ Najlepiej spożyć przed - znajdują się na opakowaniu produktu.
Przechowywać w temperaturze pokojowej, w szczelnym opakowaniu, w miejscu niedostępnym dla małych dzieci.
[ Uwaga! Kopiowanie i powielanie tekstów oraz zdjęć surowo zabronione. ]
